Ik moest meteen denken aan vroeger. Toen vond ik dinosaurussen ook prachtig. Vooral, omdat ze niet meer bestonden. Je kon zelf invulling geven aan de grote beesten. Wat ze aten, wat ze deden, dachten en welke muzieksmaak zij hadden. Ik moest ook meteen denken aan de 'walking with dinosaurs'-tv-serie die ik vroeger altijd keek.
Na wat zoekwerk kwam ik al snel bij Nigel Marvin. Een enthousiaste Britse documentairemaker die ons liet geloven dat hij midden in de wereld van Dinosaurussen was. Met wat special effects uit de jaren '90 liet de serie mijn hart sneller kloppen. Het enthousiasme en acteertalent van de Britse dinosaurusexpert deed me als 8-jarig jongetje geloven in de gigasaurus, supersaurus en de argentinosaurus (alleen in Argentiniƫ te vinden). Daarnaast kom je ook bij vele andere documentaires die mijn vage jeugdherinneringen deden verhelderen.
Hieronder een stuk van de eerste aflevering van 'Walking with dinosaurs'. Je moet vooral op de presentator letten. De dino-animaties zijn immers niet van hoge kwaliteit. Met volwassen ogen prik je zo door de illusie heen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten